Το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Αθηνών, το ΠΜΣ «Διοίκηση και Διαχείριση Υπηρεσιών Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας» και η Εισαγωγική Κατεύθυνση «Διοίκηση Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας» (ΔΜΥΠ) του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων διοργανώνουν το 3ο Επιστημονικό Συμπόσιο με θέμα:
Ανάπτυξη Μεθόδων Διοίκησης και Οικονομίας Υπηρεσιών Υγείας & Κοινωνικής Προστασίας
Την Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017 στο Συνεδριακό Κέντρο του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθηνών.
Σκοπός του 3ου Επιστημονικού Συμποσίου είναι η ανάδειξη των σύγχρονων τάσεων και προοπτικών στο πεδίο των Οικονομικών και της Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας και η ενίσχυση των συνεργειών με τους φορείς της Κεντρικής Διοίκησης και Γενικής Κυβέρνησης.
Το 3ο Επιστημονικό Συμπόσιο με θέμα: Ανάπτυξη Μεθόδων Διοίκησης και Οικονομίας Υπηρεσιών Υγείας & Κοινωνικής Προστασίας θα επιχειρήσει να απαντήσει σε ένα θεμελιώδες και διαχρονικό επιστημονικό ερώτημα:
Κατά πόσο η επιστημονική μεθοδολογία και έρευνα δύναται να δημιουργήσουν πρότυπα μεθοδολογικά εργαλεία και τεχνικές σε περιόδους όπου, οι δημοσιονομικές εκτροπές περιορίζουν σημαντικά τους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους προς το Σύστημα υγείας και Κοινωνικής Προστασίας εις τρόπον ώστε, η προκύπτουσα αναδιάρθρωση των κοινωνικών συστημάτων να διατηρήσει ή ακόμη και να προάγει τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, καθώς και την ποιότητα των δημοσίων κοινωνικών υπηρεσιών.
Οικονομική και Δημοσιονομική κρίση, Δικαιώματα, Ποιότητα, Ασφάλεια, Θεραπευτική αποτελεσματικότητα και ικανοποίηση, δύναται να εγκολπωθούν σε ενιαίο, συστηματικό και νεωτερικό μελετητικό πλαίσιο που αναδεικνύει και να αναδιατάσσει το σημείο ισορροπίας τους προς όφελος των ατόμων και της κοινωνίας μίας χώρας σε ένα ασταθές παγκόσμιο γεωπολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό περιβάλλον;
Η περιδίνηση της επιστημονικής σκέψης υπό το ανωτέρω ερώτημα, οριοθετεί τον πυρήνα των θεματικών ενοτήτων που θα αναλυθούν και αφορούν:
Α. Τις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές εξελίξεις και πως αυτές επηρεάζουν τη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας και κοινωνικής προστασίας,
Β. Τις δυνατότητες επίτευξης σημαντικών μεταρρυθμίσεων σε ένα πολιτικό περιβάλλον που δεν εμφορείται από οργανωτική ριζοσπαστικοποίηση και νεωτερικότητα αντιλήψεων και
Γ. Τις καινοτόμες οικονομικές και χρηματοδοτικές μεθόδους που θα μεγιστοποιήσουν την αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα των επιχειρησιακών νοσοκομειακών συστημάτων σε περιόδους μείωσης των οικονομικών εισροών τους.
