Ανακοινώσεις  
Νέος δικτυακός τόπος του Τμήματος (18/09/2018)
Πρόγραμμα εξετάσεων Σεπτεμβρίου 2018 (11/07/2018)
Πρόγραμμα εξετάσεων Ιουλίου 2018 (19/06/2018)
 Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας & Συστημάτων Πληροφόρησης 
Αναγνωστική Λέσχη του Τμήματος, συνάντηση στις 19 Μαΐου 2016

Για τους φοτητές/τριες μας στο τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης που μετέχουν στη Λέσχη Ανάγνωσης

Στην επόμενη συνάντησή μας θα συζητήσουμε για ένα από τα πιο τρυφερά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, την έμμετρη ηρωική κωμωδία "Συρανό ντε Μπερζεράκ".

Υπόθεση: Ο Συρανό Ντε Μπερζεράκ διάσημος ξιφομάχος, στρατιώτης και ποιητής του 17ου αιώνα, με τη μεγάλη μύτη, για την οποία συχνά αυτοσαρκάζεται, ερωτεύεται τη Ρωξάνη αλλά δεν της εξομολογείται τον έρωτά του, πιστεύοντας ότι λόγω εμφάνισης δεν έχει καμιά ελπίδα. Μάλιστα, βοηθά τον όμορφο φίλο του Κριστιάν να διεκδικήσει την καρδιά της Ρωξάνης, γράφοντάς της ποιήματα αγάπης με την υπογραφή του Κριστιάν. Ο Συρανό ακολουθεί τον Κριστιάν στον πόλεμο για να τον προστατεύσει και συνεχίζει να γράφει ποιήματα προς την Ρωξάνη για λογαριασμό του. Η Ρωξάνη επισκέπτεται τον Κριστιάν στον πόλεμο και του αποκαλύπτει ότι πλέον είναι ερωτευμένη μαζί του εξαιτίας όσων της γράφει κι ότι θα ήταν ερωτευμένη μαζί του ακόμη κι αν ήταν άσχημος. Ο Κριστιάν, διαπιστώνοντας ότι η κοπέλα είναι ερωτευμένη στην πραγματικότητα με τον Συρανό κι όχι με εκείνον, ζητά από τον Συρανό να της πει την αλήθεια. Αλλά ο Κριστιάν σκοτώνεται κι έτσι ο ποιητής αποφασίζει να κρατήσει το μυστικό του… Η αποκάλυψη θα έρθει μαζί με τον θάνατο του Συρανό σε μια έξοχη δραματική σκηνή στο τέλος του έργου.

Στην αντιποιητική και με έλλειμμα αξιών εποχή μας ο Συρανό μας συγκινεί με στίχους όπως: «Μόνο να τραγουδώ, και να γελώ μονάχος με τα γλυκά μου όνειρα... Κι αν τύχει έναν θρίαμβο, να καταφέρω έναν, να μην χρωστάω τίποτα ποτέ και σε κανέναν. Σε μια ψηλή βελανιδιά ποτέ μη σκαρφαλώσω σαν τον παράσιτο κισσό. Μόνο να κατορθώσω να στέκομαι ολομόναχος, και ας με ζώνει ο φθόνος κι ας μην ανέβω στα ψηλά, αλλά ν’ ανέβω μόνος

 

Κι ένα απόσπασμα από την τελική σκηνή της αποκάλυψης

Ο Συρανό είναι ετοιμοθάνατος, η Ρωξάνη του παραστέκεται, θρηνώντας :

ΡΟΞΑΝΗ : Ζήσε, σ’ αγαπώ!

ΣΥΡΑΝΟ : Όχι, γιατί μονάχα στο παραμύθι: «Σ’ αγαπώ!:» σαν πουν στο ντροπιασμένο το βασιλόπουλο, αυτό την ασχημιά του νοιώθει να λυώνη μέσ’ στον ήλιον που χύνει εκείνη η λέξις! Αλλ' όμως συ θα έβλεπες πως ίδιος εγώ μένω.
ΡΟΞΑΝΗ Εγώ’ μαι η δυστυχία σου! εγώ!

ΣΥΡΑΝΟ : Συ; . . τουναντίον! Δεν ήξευρα τι θα ειπή γλυκύτης γυναικεία, η μάννα μου δεν μ’ εύρισκεν ωραίον. Και δεν είχα καμμιά αδελφή. Αργότερα, την είρωνα ερωμένη φοβόμουνα. Τουλάχιστον σε σένα μίαν φίλην απέκτησα. Χάρις σε εσέ εις την ζωήν μου μέσα επέρασ' ένα φόρεμα!...

ΡΟΞΑΝΗ :  Ένα πλάσμα μονάχ' αγάπησα κι εγώ και δυο φορές το χάνω!

 Το κείμενο διατίθεται ηλεκτρονικά μεταφρασμένο στον ιστότοπο : https://www.gutenberg.org/files/37131/37131-h/37131-h.htm. Το έχουμε μορφοποιήσει, γιατί είναι δυσανάγνωστο. Ελάτε σε επαφή μέσω email ή facebook μαζί μας για να σας στείλουμε το μορφοποιημένο κείμενο και να συζητήσουμε πιθανές απορίες σας (προσοχή: στη γλώσσα έχουμε κρατήσει την ορθογραφία και τη σύνταξη του πρωτότυπου κειμένου- πρόκειται για μετάφραση από τις αρχές του 2οού αι., στην καθαρεύουσα της εποχής)

Η συνάντησή μας ορίζεται για την Πέμπτη 19 Μαΐου και ώρα 6.30μμ, στην αίθουσα Κ7.007.

Σας περιμένουμε!

Γιώργος Μπίκος - Γιώτα Παπαδημητρίου


^ Αρχή Σελίδας