ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Σκοπός του μαθήματος είναι η συστηματική προσέγγιση της Διακοσμητικής Εφαρμογής ως βασικού σταδίου κατά το σχεδιασμό του «εκθεσιακού χώρου», όπου ως εκθεσιακός χώρος μπορεί να χαρακτηριστεί ο χώρος, ο οποίος εκτός από γεωμετρικά στοιχεία (διαστάσεις, αναλογίες, όρια κ.λπ.) έχει υλική υπόσταση και «στεγάζει» συγκεκριμένη λειτουργία.
Για το λόγο αυτό, το μάθημα ασχολείται με το βασικό λεξιλόγιο του χώρου, την ένταξη της λειτουργίας «έκθεσης» σε αυτόν, την κατανόηση και την αναπαράσταση του.
Επίσης:
- στοχεύει στην απόκτηση από τους σπουδαστές εξειδικευμένων γνώσεων πάνω στην ειδική λειτουργία, του εκθεσιακού χώρου ως ιδιαίτερου βιωματικού χώρου και προσβλέπει στην κατανόηση από μέρους των σπουδαστών του περιεχομένου της δουλειάς και της διαδικασίας εξερεύνησης του κόσμου της έκθεσης.
- στοχεύει στη μετάδοση βασικών γνώσεων για το αντικείμενο του σχεδιασμού διακοσμητικών εφαρμογών φιλικών προς τον χρήστη σε περιβάλλοντα διάχυτης υπολογιστικής ισχύος, αποτελώντας μια εισαγωγή στον ευρύτερο χώρο της σύγχρονης έρευνας που μελετά τα «έξυπνα» περιβάλλοντα (intelligent environments) και τα «επαυξημένα» με υπολογιστικές δυνατότητες αντικείμενα (artefacts). Στα περιβάλλοντα αυτά η υπολογιστική δύναμη ενσωματώνεται σε χώρους και καθημερινά αντικείμενα, χρηστικά ή διακοσμητικά, υποστηρίζοντας νέες δραστηριότητες πέρα από τη λειτουργικότητα και την αισθητική ικανοποίηση, όπως τη δυνατότητα επικοινωνίας και την αυξημένη αλληλεπίδραση με το χρήστη, με απώτερο στόχο την εξυπηρέτηση των ιδιαίτερων, μεταβαλλόμενων αναγκών και επιθυμιών των ανθρώπων στην καθημερινότητά τους.
- Στην εισαγωγή των φοιτητών/τριων στις προκλήσεις που αναπτύσσονται με τη διείσδυση των ψηφιακών τεχνολογιών στον παραδοσιακό χώρο του σχεδιασμού προϊόντων διακοσμητικών εφαρμογών (βιομηχανικών και χειροποίητων). Στο μάθημα αυτό θεωρία και εφαρμογές σκοπεύουν στο να αντιμετωπίσουν οι φοιτητές/τριες ζητήματα σχετικά με τον πανταχού παρόντα υπολογιστή (ubiqutοus computing), την περιρρέουσα νοημοσύνη (ambient intelligence), καθώς και με τη μεταβολή/εξέλιξη της σχέσης χρήστη-αντικειμένου.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Παρουσιάζονται βασικές έννοιες (Πανταχού Παρών Υπολογιστής, Διάδραση, Ευχρηστία, Καταληπτότητα Χρήσης, Χρηστοκεντρικός Σχεδιασμός, Σχεδιασμός Βάσει Σεναρίων κλπ), πρόσφατα ερευνητικά αποτελέσματα, καθώς και νέες μέθοδοι σχεδιασμού και ανάπτυξης επικοινωνιακών και φιλικών προς τον χρήστη εφαρμογών.
Το μάθημα επίσης πραγματεύεται τη δημιουργία διακοσμητικών εφαρμογών σε περιβάλλοντα διάχυτης υπολογιστικής ισχύος, ακολουθώντας μια μεθοδολογική προσέγγιση η οποία υλοποιείται σε τρία στάδια σχεδιασμού:
- το στάδιο της ανάλυσης, όπου καθορίζεται ο χώρος του προβλήματος. Αποφασίζεται ο σκοπός, οι υποψήφιοι χρήστες και το περιεχόμενο. Επίσης γίνεται η καταγραφή των απαιτήσεων των χρηστών και των προδιαγραφών που αφορούν στη λειτουργικότητα του περιβάλλοντος.
- το στάδιο της σύνθεσης, όπου γίνεται η παραγωγή της σχεδιαστικής λύσης. Καθορίζεται το είδος και ο βαθμός της αλληλεπίδρασης, η αισθητική του περιβάλλοντος αλληλεπίδρασης και υλοποιούνται πρωτότυπα (χαμηλής ή μεσαίας πιστότητας).
- το στάδιο της αξιολόγησης, όπου παρουσιάζονται μέθοδοι αξιολόγησης για τον έλεγχο της ευχρηστίας και του βαθμού ικανοποίησης των προδιαγραφών που είχαν προσδιορισθεί στο στάδιο της ανάλυσης.
Θεωρητικό Μέρος Μαθήματος Μελετώνται οι βασικές έννοιες που καθορίζουν τη δημιουργία ενός χώρου έκθεσης και τις ποιότητες του, όπως κίνηση και στάση, δημιουργία ατμόσφαιρας, οι σχέσεις με το ανθρώπινο σώμα κ.α. Μέσα από την συστηματική παρουσίαση των απόψεων περί εκθετηρίων, αποδεικνύεται ο πολύπλοκος χαρακτήρας της δημιουργίας ενός εκθεσιακού χώρου και της πολυπλοκότητας των ορίων του. Παράλληλα παρουσιάζεται ο διάλογος μεταξύ των αντικειμένων που πρόκειται να εκτεθούν και του αρχιτεκτονικού χώρου που θα παρουσιαστούν. Κεντρικό στοιχείο του σχεδιασμού μιας έκθεσης είναι η έννοια της επικοινωνίας και ο μελετητής εστιάζεται στο να αρθρώσει τα προσδοκώμενα μηνύματα.
Το Θεωρητικό μέρος του μαθήματος πραγματοποιείται υπό μορφή διαλέξεων και προβολή σχετικού εκπαιδευτικού υλικού.
Εργαστηριακό Μέρος Μαθήματος Το εργαστηριακό μέρος του μαθήματος αναφέρεται στις εφαρμογές του τρόπου έκθεσης σε συγκεκριμένο περιβάλλον και στη διαδικασία προσέγγισης του ως διακοσμητική εφαρμογή. Οι σπουδαστές καλούνται να εφαρμόσουν τις γνώσεις που απέκτησαν από το θεωρητικό μέρος του μαθήματος και να προσεγγίσουν την διαδικασία της σύλληψης διατύπωσης, επεξεργασίας και οριστικοποίηση μιας κεντρικής ιδέας.
Στο εργαστηριακό μέρος του μαθήματος ζητείται η δημιουργία ενός τρισδιάστατου μοντέλου το οποίο αντιπροσωπεύει έναν εκθεσιακό χώρο και όπου οι σπουδαστές μέσα από μια υπόθεση εργασίας, αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους, πειραματίζονται οπτικά, διερευνούν χρωματικά, δοκιμάζουν τις ιδέες τους και καταγράφουν τα αποτελέσματα στη πράξη.
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
- Έχει δημιουργηθεί ένας ειδικός, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει μέλος μιας μελετητικής ομάδας και ο οποίος είναι σε θέση να ενισχύσει τις σχεδιαστικές αρχές των υπό μελέτη θεμάτων, στηριζόμενος στο σύνολο των επιστημονικών γνώσεων, οι οποίες καθορίζουν τα όρια για την εφαρμογή και τη λειτουργία των Διακοσμητικών Εφαρμογών ως βασικού σταδίου κατά το σχεδιασμό ενός «εκθεσιακού χώρου», σε συνδυασμό και με τη απαραίτητη καλλιτεχνική έκφραση.
- Δημιουργούνται άτομα με δημιουργικές ικανότητες, ομαδικό πνεύμα και καινοτόμες ιδέες γύρω από τον εκθεσιακό χώρο και την έκθεση γενικότερα.
- Οι σπουδαστές αποκτούν ένα σύνολο εξειδικευμένων γνώσεων, που σε συνδυασμό με τα φυσικά και βιομηχανικά υλικά και τις μεθόδους εφαρμογής των καθώς και τις βασικές γνώσεις ψυχολογίας, σε συνδυασμό με την ανθρώπινη αντίληψη, τους δίνουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν το ζητούμενο που είναι η αποτελεσματική επικοινωνία με τον επισκέπτη μιας έκθεσης.
- Έχουν την ικανότητα να εξετάσουν τις διάφορες όψεις του προβλήματος με συγκεκριμένη λογική ακολουθία, έχοντας αποκτήσει τη βάση για την πραγματοποίηση σχεδιαστικών επιλογών.
- Οι μελετητές εκθεσιακών χώρων αποκτούν τις βάσεις ώστε να μην ανταποκρίνονται μόνο στα οπτικά ερεθίσματα τα οποία συνδέονται με την αρχιτεκτονική του χώρου που μελετούν, αλλά και να είναι κριτικά πληροφορημένοι πάνω στις τρέχουσες και μελλοντικές διακοσμητικές τάσεις και τα υλικά, καθώς επίσης και στη δυναμική επίδρασή τους στις σύγχρονες και στις ιστορικές δομές.
- οι φοιτητές είναι σε θέση να χειρίζονται τα κατάλληλα ηλεκτρονικά μέσα και εργαλεία για την υλοποίηση σχεδιασμών διακοσμητικών εφαρμογών.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Ελληνική:
- Ακουμιανάκης Δ. 2006, ΔΙΕΠΑΦΗ ΧΡΗΣΤΗ-ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ μια σύγχρονη προσέγγιση, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, Αθήνα
- Dix A., Finlay J., Abowd G., Beale R. 2004, Επικοινωνία Ανθρώπου-Υπολογιστή, Εκδόσεις Μ. Γκιούρδας, Αθήνα
Ξενόγλωσση:
- Ault J AND m. Beck,: Critical condition, Cologne: Kokerei Zolverein, 2003
- Barker, E.: Contemporary Cultures of Display, New Haven and London: Yale University Press in association with Open University, 1999
- Bennett, T: The birth of the Museum: History, Theory, Politics, London : Routledge, 1995
- Berger, J.: Ways of Seeing. London: BBC and Penguin, 1972
- Greenberg, Reesa, Bruce W. Ferguson and Sandy Naime, eds: Thinking about Exhibitions, London : Routledge, 1995
- Staniszewski M.A.,:The Power of Display: A history of Exhibition Installations at the Museum of Modern Art, Cambridge, MA: MIT Press, 1988
- Malraux, A: Museums without Walls, trans. Stuart Gilbert and Francis Price, London: Secker & Warburg, 1967
- Lee Skonick, Jan Lorenc, Craig Berger: What is Exhibition Design? (Essential Design Handbooks) Rotovision Book, 2007
- Krauel Jacobo New Exhibition Design Links 2009
- Hughes Philip : Exhibition Design (Laurence King, (Portfolio,)) 2010
- Philipp Teufel, Uwe Reinhardt New Exhibition Design 02, 2010
- Streitz N., Kameas A., Mavrommati I. 2007, The disappearing computer, Εκδόσεις Springer, Γερμανία
----------------------------------------------------------------------------------
Τμήματα Δευτέρας, Τρίτης, Τετάρτης
Ασκήσεις μαθήματος ψηφιακών εφαρμογών χειμερινού 2013-2014
1η Άσκηση:
- Βίντεο το οποίο θα πραγματοποιηθεί με stop motion. Χρησιμοποιώντας μια χαρτόκουτα θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ανάπτυγμα στο χώρο σε μέγεθος μακέτας. Αφετηρία είναι μια φωτογραφία ενός προσώπου όπου θα πραγματοποιείται επιλεκτικός και πιθανόν επαναλαμβανόμενος διαμελισμός της φωτογραφίας. Τα κομμάτια θα κολλιούνται στο αναπτυσσόμενο αντικείμενο στον χώρο και σε συνάρτηση με χρώμα θα ορίζουν μια αφηρημένη σύνθεση ενός αντικειμένου σε εσωτερικό χώρο.
2η Άσκηση:
- Παρατηρούμε και συλλέγουμε από εσωτερικό χώρο της καθημερινής μας δραστηριότητας ήχους και συνθέτουμε από αυτούς ένα ηχητικό σύνολο έως τρία λεπτά. Μετά την υλοποίηση της ηχητικής σύνθεσης θα ακολουθήσει συλλογή και μοντάζ εικόνων (πλάνων) με αφετηρία αυστηρά την δομή της ηχητικής σύνθεσης που έχουμε υλοποιήσει.
3η Άσκηση:
- Αντικείμενο-μακέτα, αντικείμενο χρηστικό η άχρηστο (π.χ. η οδοντόβουρτσα από μικρό σε μεγάλο το οποίο μπορεί να παράγει πιθανούς ήχους στον χώρο)
ή
- Ο ένας σπουδαστής πάει στο σπίτι του άλλου και ξανακάνει διαρρύθμιση στον χώρο, ταυτόχρονα το καταγράφει την δράση του
Andreas Sitorengo - Visual Artist
----------------------------------------------------------------------------------
Τμήμα Πέμπτης
Βιβλιογραφία
Ορολογία
Γεωργία Τουλιάτου
|
