ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 1950 - 1998

του Θεοδ. Παπαθεοδοσίου, Δρ.Μηχ., Καθηγητή



Ο προγραμματισμός της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, αλλά και ειδικότερα η ίδρυση και λειτουργία νέων Τμημάτων (ή και Σχολών) Ειδικότητας στο δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό επίπεδο δεν πραγματοποιείται, ουσιαστικά, μέχρι σήμερα, με βάση τυχόν μελέτες αγοράς εργασίας ή γενικότερα μελέτες αναγκών σε επίπεδο οικονομίας ή κοινωνίας.

Αντίθετα, η μέχρι σήμερα πρακτική δείχνει, ότι η ίδρυση νέων Τμημάτων ή Σχολών, ανεξαρτήτως επιπέδου, πραγματοποιείται με βάση μία κυρίαρχη κατά περίπτωση άποψη, που δημιουργείται στο επίπεδο λήψης αποφάσεων, είτε από καθαρό μιμητισμό, είτε από εμπειρίες που αντλούνται, όμως, από περιορισμένο πεδίο δραστηριοτήτων ή έχουν προσωπικό χαρακτήρα.

Η ίδια πρακτική, βασικά, ακολουθείται και στην περίπτωση αλλαγών περιεχομένου σπουδών ή περιγραμμάτων διαφόρων κατά περίπτωση μαθημάτων, τόσο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση όσο και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που, όπως λέγεται, εκσυγχρονίζονται κατά περιόδους.

Κατά το πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν, βέβαια, διάφορες προσπάθειες σύνδεσης της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της οικονομίας και κοινωνίας και εκπονήθηκαν μελέτες που είχαν αντικείμενο τον εκπαιδευτικό προγραμματισμό και τη διαπίστωση ζήτησης διαφόρων κατά περίπτωση ειδικοτήτων κλπ. στην αγορά εργασίας, όμως οι μελέτες αυτές ήταν αποσπασματικές και δεν εντάχθηκαν σε ένα γενικότερο πρόγραμμα-πλαίσιο παρακολούθησης των αναγκών της οικονομίας και κοινωνίας. Οι μελέτες αυτές βελτίωσαν, βέβαια, οπωσδήποτε τη διαδικασία λήψης αποφάσεων χωρίς, όμως, να μεταβάλλουν ουσιαστικά τη μέχρι σήμερα πρακτική, όπως αυτή περιγράφεται παραπάνω.

Ειδικότερα, η παραπάνω κατάσταση, που χαρακτηρίζει μία πολύ μεγάλη χρονική περίοδο, κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν διάφορες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, άρχισε να μεταβάλλεται μόνο στο πρόσφατο παρελθόν, χωρίς όμως ακόμα η όποια αλλαγή να έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις που θα επέτρεπαν ένα προγραμματισμό της εκπαίδευσης, στα πλαίσια του οποίου θα πραγματοποιούντο συνεχείς αξιολογήσεις της λειτουργίας των Τμημάτων και Σχολών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε συνάρτηση, τουλάχιστον, με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.

Η μελέτη αυτή φιλοδοξεί, λοιπόν, να συμβάλει στη βελτίωση της όλης πρακτικής ίδρυσης νέων Τμημάτων στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ), αλλά και αξιολόγησης παλαιοτέρων Τμημάτων των ΤΕΙ, τουλάχιστον όσον αφορά την κάλυψη πραγματικών αναγκών στην αγορά εργασίας.